یکی از اشکالات اهلسنت به دلالت حدیث غدیر بر امامت، عدم احتجاج امیرالمؤمنین به این حدیث است. امامیه در پاسخ، استشهاد ایشان به حدیث غدیر در رحبه را احتجاج به امامت میدانند. با توجه بازتاب گسترده این روایات در مسند احمد بن حنبل و اعتبار و اهمیت این کتاب در نزد اهلسنت، روایات استشهاد موجود در این کتاب با استفاده از روش تحلیلی- انتقادی، از جهت متن، سند و دلالت مورد بررسی قرار گرفته است. در بررسی متن به تفاوت در برخی از فقرات متون حدیث پرداخته شده و استحکام و استواری متن ثابت شده است. با وجود شهرت و کثرت راویان و طرق این روایات، اسانید آنها با تکیه بر احادیث مسند احمد و با عنایت به مبانی رجالی اهلسنت، تکبهتک مورد بررسی دقیق رجالی قرار گرفته و صحت بیشتر آنها احراز شده است. زمینه و مناسبت ایراد مناشده، دقت در مفهوم استشهاد و روش حضرت در طلب شهادت، تردید ابوالطفیل نسبت به سخنان حضرت و کتمان صحابه و نفرین حضرت در حق ایشان، به عنوان قرائنی مطرح شده اند که نشان می دهند استشهاد حضرت بر حدیث غدیر به عنوان نص بر امامت بوده است. شبهات اهلسنت مبنی بر عدم صدور روایات و عدم دلالت روایات استشهاد بر امامت و حمل استشهاد بر طلب نصرت و یاری نیز از استحکام لازم برخورد نبوده و مورد نقد قرار گرفته است
جمالی, حسین, & نصیری, محمدحسین. (1400). استشهاد امیرالمؤمنین به حدیث غدیر در مسند احمد بن حنبل. امامت پژوهی, 11(2), 205-248. doi: 10.22034/jep.2022.315209.1371
MLA
حسین جمالی; محمدحسین نصیری. "استشهاد امیرالمؤمنین به حدیث غدیر در مسند احمد بن حنبل". امامت پژوهی, 11, 2, 1400, 205-248. doi: 10.22034/jep.2022.315209.1371
HARVARD
جمالی, حسین, نصیری, محمدحسین. (1400). 'استشهاد امیرالمؤمنین به حدیث غدیر در مسند احمد بن حنبل', امامت پژوهی, 11(2), pp. 205-248. doi: 10.22034/jep.2022.315209.1371
VANCOUVER
جمالی, حسین, نصیری, محمدحسین. استشهاد امیرالمؤمنین به حدیث غدیر در مسند احمد بن حنبل. امامت پژوهی, 1400; 11(2): 205-248. doi: 10.22034/jep.2022.315209.1371