در آموزه‌های کتاب و سنت، نجات و رستگاری اخروی، به ایمنی از آتش دوزخ و ورود به بهشت تعریف میشود. انحصارگرایان، نجات از دوزخ و ورود به بهشت را تنها نصیب پیروان مذهب حق می‌دانند، اما ائمۀ طاهرین (ع) دامنۀ رحمت الهی را وسیع‌تر معرفی می‌کنند و در باب نجات و گسترۀ آن، به دو موضوع مهم در کنار هم توجه می‌دهند: نخست، ارزش انحصاری دینِ حق و نتیجۀ دینداری بر پایۀ آن، که «نجات تضمینی» است؛ دوم، وسعت رحمت و مغفرت خداوند که به شکلی غیرحتمی و تعلیقی به نجات آنان که در اعتقاد یا عملشان خللی وجود دارد و خدا را چنانکه او می‌پسندد، نمی‌پرستند و در عین حال، با او و اولیای او سر ستیز ندارند، منجر میشود. بدین ترتیب، امامان شیعه به تبع کتاب خدا و سنت نبوی، هر دو باب نجات یعنی «نجات تضمینی» و «نجات تعلیقی» را در آخرت گشوده می‌دانند و ایدۀ انحصار نجات در مؤمنان درستکار و پیروان راستین خود را نفی می‌کنند. در این مقاله مسئلۀ شمول تعلیقی نجات برای کثیری از بندگان خداوند از منظر آیات و روایات بررسی شده و نشان داده میشود که «منحصربودن راه حق در پیروی از امامان الهی» با «وسعت رحمت الهی و شمول آن برای غیرشیعیان» تعارضی ندارد و مطابق مکتب اهل بیت(ع)، هر دو موضوع از صحت و استواری کامل برخوردارند.
پهلوان, منصور, & قندی, مهدی. (1397). شمول‌گرایی تعلیقی در نجات: بررسی جایگاه اعتقاد به امامت در رستگاری. امامت پژوهی, 8(1), 7-43. doi: 10.22034/jep.2018.90519
MLA
منصور پهلوان; مهدی قندی. "شمول‌گرایی تعلیقی در نجات: بررسی جایگاه اعتقاد به امامت در رستگاری". امامت پژوهی, 8, 1, 1397, 7-43. doi: 10.22034/jep.2018.90519
HARVARD
پهلوان, منصور, قندی, مهدی. (1397). 'شمول‌گرایی تعلیقی در نجات: بررسی جایگاه اعتقاد به امامت در رستگاری', امامت پژوهی, 8(1), pp. 7-43. doi: 10.22034/jep.2018.90519
VANCOUVER
پهلوان, منصور, قندی, مهدی. شمول‌گرایی تعلیقی در نجات: بررسی جایگاه اعتقاد به امامت در رستگاری. امامت پژوهی, 1397; 8(1): 7-43. doi: 10.22034/jep.2018.90519
)