TY - JOUR ID - 145593 TI - گستره افضلیت امام بر اساس عقاید شیعه JO - امامت پژوهی JA - JEP LA - fa SN - ‪2588-6533 AU - فاریاب, محمدحسین AD - دانشیار، گروه کلام و فلسفۀ دین، مؤسسۀ آموزشی_ پژوهشی امام خمینی، قم، ایران. Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 11 IS - 1 SP - 145 EP - 171 KW - افضلیت KW - امام KW - لزوم افضلیت KW - گسترۀ افضلیت KW - شیعه DO - 10.22034/jep.2021.269782.1272 N2 - لزوم افضلیت به معنای برتری، یکی از شرایط امامت در مکتب تشیع است. برخی اهل‌سنّت نیز همچون شیعه در این باره می‌اندیشند. مدعای اصلی آن است که امام باید برتر از افراد امتش و یگانۀ روزگار در دوران امامتش باشد. اما پرسش اصلی نگارنده در این نوشتار، از جنس دیگری است. نویسنده به دنبال تعیین گسترۀ افضلیت امام _ با محوریت امامت عامه، نه فقط امامان اهل‌بیت علیه السلام _ است. این‌که امام باید افضل و برتر از دیگران باشد، سخنی است و این‌که او باید در چه اموری افضل باشد، سخنی دیگر که همین، دغدغۀ نویسنده در این مقاله است. دیدگاه‌های متنوع و متفاوتی از متکلمان شیعی ارائه شده است که خالی از ابهام نیستند. در این نوشتار، اشاره‌ای کوتاه به لزوم افضلیت امام شده، آن‌گاه با روش عقلی _ نقلی بر تبیین گسترۀ افضلیت امام تمرکز شده است. بر اساس مهم‌ترین دستاوردهای این پژوهش، امام باید در آن اموری برتر از دیگران باشد که برای همان امور به امامت برگزیده شده است؛ هرچند امامان اهل‌بیت علیه السلام در امور دیگری نیز سرآمد دیگران هستند. UR - https://jep.emamat.ir/article_145593.html L1 - https://jep.emamat.ir/article_145593_7ce99f34f1b3c5103f83a03a1ed37275.pdf ER -