آموزۀ نصب الهی امام که از اندیشههای شاخص اعتقادی امامیه میباشد، تطورات مختلفی را پشت سر نهاده است. از جملۀ مهمترین تطورات، طرح نخستین و اجمالی آموزۀ نصب، طرح تفصیلی و نهادینهکردن آن بین امامیان، و طرح آشکار آن در جامعۀ اسلامی است. در پژوهش حاضر یکی از تحولات اساسی این اندیشه که همان نهادینه کردن و عمومیت یافتن آن است، مورد کنکاش قرار گرفته است. پژوهش پیش رو با روش توصیفی – تحلیلی سامان یافته است. یافتههای این پژوهش چنین مینمایاند که گرچه ائمه(ع) پیش از امام باقر(ع) نیز سخن از اندیشۀ نصب به میان آورده بودند، اما این امام باقر(ع) بود که با تلاشهای خویش، اندیشۀ نصب الهی امام را در بین امامیان نهادینه کرد. نتیجۀ نهادینهشدن این اندیشه در فزونی باورمندان به امامت نصبی و عدم انشقاق بین امامیان در انتخاب جانشین برای امام باقر(ع) است.