%0 Journal Article %T بازنگاهی به تفسیر آیه «النَّبَإِ الْعَظِیم» در پرتو احادیث امامیه %J امامت پژوهی %I بنیاد فرهنگی امامت %Z ‪2588-6533 %A خوشدونی, مهدی %D 2021 %\ 06/22/2021 %V 11 %N 1 %P 43-72 %! بازنگاهی به تفسیر آیه «النَّبَإِ الْعَظِیم» در پرتو احادیث امامیه %K قرآن کریم %K النَّبَإِ الْعَظِیمِ %K روایات تفسیری %K جری باطنی %K ولایت و جانشینی امام علی(ع) %R 10.22034/jep.2021.283107.1302 %X سوره نبأ از سور مکی قرآن کریم می‌باشد که با بحث قیامت و معاد آغاز شده است. سیاق و مفاهیم آیات دال بر این است که منظور از «النَّبَإِ الْعَظِیمِ» در آیۀ دوم این سوره، سؤال از قیامت است؛ اما در منابع حدیثی امامیه روایاتی وجود دارد که داده‌های حاصل از آنها، بیانگر تبیینی غیر از حقیقت یادشده دربارۀ این آیه است. از این‌رو محتوای این احادیث در تناقض با دلالت ظاهری آیه است و مورد اشکال می‌باشد. مقالۀ حاضر که با هدف بررسی دلالت‌های تبیینی این‌دست روایات نگارش یافته است، با روش تحلیل محتوا و نقد درون‌متنی، ضمن توجه به برخی اشکالات ممکن، به تحلیل داده‌های حاصل از این روایات و نیز دلالت‌هایی که امکان فهم این روایات را فراهم می‌کند پرداخته است. نتیجه آن‌که ضمن قبول تعارض این روایات با مراد ظاهری آیات، باید گفت که بر فرض صدور احتمالی این روایات، تنها راهکار حل مشکل آن است که آنها را بر اساس قاعدۀ جری باطنی (مصادیق باطنی) آیات قرآن کریم تشریح کرد. بنابراین داده‌های این روایات که به‌وفور در منابع نقلی موجودند و بخشی از میراث روایی امامیه در تفسیر قرآن را به خود اختصاص داده‌اند، مورد توجه و تحقیق می‌باشند. البته برای فهم و تبیین چنین روایاتی، توجه به لایه‌های باطنی آیات قرآن کریم که در روش تفسیری اهل‌بیت علیهم السلام جایگاه ویژه‌ای دارند، ضروری است. %U https://jep.emamat.ir/article_145590_572796906d98509e223dfa023e00a9cf.pdf