@article { author = {Jaafari, Mohammad Reza and haeri, Hossein}, title = {no}, journal = {Emamat Pajouhi}, volume = {1}, number = {1}, pages = {24-54}, year = {2011}, publisher = {Imamate Cultural Foundation}, issn = {‪2588-6533}, eissn = {2588-7246}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {جستاری در معنای واژه ی «ولیّ»}, abstract_fa = {این مقاله در پی آن است که اثبات کند در ریشه­ ی (و ل ی) تنها دو معنا را می توان یافت: اول «قرب و نزدیکی» یا پیاپی بودن و پشت سر هم بودن. دوم «سرپرستی» یا متصرّف بودن در امور کسی یا چیزی، یا فرمانروا بودن و امثال آن. پس از آنکه این دو معنا در ریشه­ ی ولی اثبات شد، بیان می داریم (ولیّ) بر وزن فعیل، فقط به معنای دوّم شنیده شده و بنابراین این کلمه، معنایی جز سرپرستی و متصرف ندارد. در ادامه به توجیه معانی دیگرِ این کلمه پرداخته و معتقدیم معانی دیگری که برای آن ذکر کرده‌اند، یا جزو مصادیق معنای سرپرست می باشند و یا آنکه جزو لوازم و مستلزمات آنند. نتیجه‌ای که از این مقاله می توان گرفت مستقیماً در بهره گیری از نصوص شیعه بر امامت حضرت امیر (علیه السلام) ، همچون آیه­ ی ولایت و حدیث غدیر نقش دارد، چرا که در صورت تک معنایی بودن واژه ی ولی و مولى، دیگر شکی در معنای مستفاد از این نصوص باقی نخواهد ماند.}, keywords_fa = {}, url = {https://jep.emamat.ir/article_60093.html}, eprint = {https://jep.emamat.ir/article_60093_c43757278fdeb428d2547bdbd04d3652.pdf} }